Gastenboek

Log in om een bericht te plaatsen

17 berichten.
Coba schreef op 13 december 2018 om 11:57
Hb je verhaal gelezen. Indrukwekkend. Wens jullie ook goede kerstdagen toe. Groetjes Coba
Nicolien Hekkert schreef op 10 december 2018 om 01:13
Prachtig geschreven, zo mooi verwoord, even stil...
mineke schreef op 9 december 2018 om 12:53
mooi geschreven Jan ...ik zat op het puntje van mijn stoel...spannend ook!
Klaas. Mulder schreef op 3 juni 2018 om 17:35
Beste Jan wat kan jij de dingen mooi op schrift zetten. Ik lees je blog elke keer met belangstelling. Ik wens je ook veeel sterkte. Ook ik heb net als je meissie aan de zijlijn gestaan bij een slopende ziekte en wens haar bij deze ook heel veeel sterkte. Je oud collega van de Philips Brandweer
Piet en Alie schreef op 3 juni 2018 om 12:22
Hoi Jan Zojuist je verhaal gelezen zoals altijd wanneer je weer schrijft heel mooi, heftig, droevig maar gelukkig ook met heel veel humor en dat is ook zo belangrijk. Gewoon lekker doorgaan met schrijven ( is ook een beroep ) en succes als huisman ? Piet en Alie
Hugo schreef op 3 juni 2018 om 08:05
Las net ‘Beloofd’, Jan, na leestip op Facebook. Mooi geschreven maar hard verhaal. Dat dubbele gevoel. Ik ken het als collega-parkinsonner, nog 50% aan het werk. Maar mijn taak als woordvoerder voor onder andere de veiligheidsregio heb ik er aan moeten geven. Dankbaar ook voor geduld van collega’s én voor steun van het thuisfront. Gek is het hè, in je hoofd kun je alles nog, maar het komt toch niet uit je handen. Een rotziekte, maar ook met verdieping in jezelf. Het is zoals het is. Sterkte Jan, hopelijk vind je er weg mee en pak je alle mooie momenten! Groeten, Hugo
Evelien schreef op 30 april 2018 om 14:04
Hallo Jan, de afgelopen jaren heb ik je blogs gelezen en je boek gekocht en gelezen. Ik heb veel respect voor de manier hoe jij en je gezin je ziekte een plek proberen te geven! Blijf het leven vieren! Gods zegen gewenst. Hartelijke groet, Evelien Kwakkel - Kwant
Mineke schreef op 21 februari 2018 om 10:49
Ik lees wat reacties en zie de vorige van mij ook staan met stomme tik fouten .....sorry af en toe DIKKE vingers ! Maar je blog gelezen en heb alleen maar respect Jan .......en voor je vrouw.....
Manon schreef op 20 februari 2018 om 22:33
Kan hier heel veel bemoedigende woorden plaatsen ... Kan hier zeggen hoe goed ik het vindt hoe je dit vertaald .... Kan hier zeggen hoeveel respect en bewondering ik voor jullie heb... Maar eigenlijk kan ik er nu alleen maar om janken.... Hou van jullie ❤️
Klaas Boskers schreef op 17 februari 2018 om 14:28
Jan, Weet niet zo best wat te zeggen maar heb ontzettend veel bewondering en ontzag hoe jullie hier mee omgaan. Respect..... Gr klaas en Renate
Rik schreef op 14 februari 2018 om 09:28
Hoi Jan, zat net via linkje van Rianne’s tweet jouw blog te lezen toen ik je FB berichtje kreeg. Toeval bestaat niet, blijkt maar weer! Wat bijzonder knap hoe jullie met dit proces omgaan en anderen hier weer mee inspireren. Dank daarvoor! Hartelijke groet, Rik
Hans Korte schreef op 12 februari 2018 om 14:42
Hé Jan, Mooie reflectie van de tegenstrijdigheden tussen jouw gevoelens enerzijds en de zakelijke maar noodzakelijke afhandeling door UWV anderzijds. Hopen dat je nu rust in lijf en leden kan vinden. Keep it up!
mineke schreef op 11 februari 2018 om 16:43
Hi Jan net je blog gelezen...wat erg maaf ook ontroerend...je schrift echt fantastisch......maar sterkte met alles.....groetn Mineke
Hielko schreef op 11 februari 2018 om 14:37
Kippenvel maar het is wat het is. Ik hoop dat je de rust in je hoofd kunt krijgen die je lichaam kei hard nodig heeft. En die jullie verdienen. Hoop dat je de komende tijd de moed, kracht, inspiratie en motivatie vind om iedereen die je dierbaar is op de hoogte te houden van jullie periode. Man wat een talent. Als collega en nu als schrijver. Take care vriend tot snel. Tijd voor een bakkie!
alexander mante schreef op 11 februari 2018 om 06:43
Met belangstelling gelezen,je begint steeds beter te schrijven,je observeert scherpzinnig met oog voor elk detail. Toch confronterend dat je moet constateren dat je niet meer betaalt kunt werken en dat dat wordt bevestigd door het UVV.
Bianca schreef op 10 februari 2018 om 11:49
Jan, ik lees je stukje met bewondering voor jou. Je bent een prachtmens en wat kun je mooi schrijven.
Minekr schreef op 2 april 2017 om 19:47
Een ontroerend verhaal...emotioneel....ik ben er ff stil van Jan....sterkte toegewenst
Schuiven naar boven