Ik vind het leuk
“Meer dan honderdvijftig mensen die het leuk vinden. En dat binnen 24 uur.”
Verbaasd kijken we elkaar aan. Op de dag na het openbaar maken van een deel van mijn verhalen, ben ik na twee uur werken al naar huis gegaan. Het wil nog niet best lukken na de feestdagen. Vier weken vrij om door mijn plusuren heen te komen waren blijkbaar niet voldoende. Fysiek lukt het wel maar mijn hoofd werkt niet mee. Gelukkig heb ik de mogelijkheid om thuis te werken, dat lukt nog redelijk. Ik kan me er alles bij voorstellen dat er mensen zijn die jaren met een burn-out rondlopen en dan achteraf al die tijd Parkinson bleken te hebben. Onlangs heb ik daarom mijn huisarts bedankt voor de snelle diagnose ruim een jaar geleden. In een van mijn eerste verhalen schreef ik:
11 december 2014
“Een neurologisch probleem vermoed ik” zei de huisarts na drie minuten .
“Waar denkt u aan?” vroeg ik direct.
Hij noemde onder andere de ziekte van Parkinson. Gelijk duidelijkheid, daar hou ik wel van.
Beter in drie minuten duidelijkheid dan na drie jaar.
Nu zit ik met de vraag of de klachten die ik de laatste tijd heb, die trouwens hetzelfde zijn als voordat ik medicatie kreeg, een gevolg zijn van het voortschrijden van de ziekte of dat het ‘tussen de oren’ zit. Ja, ik weet het … het zat bij mij tussen de oren nooit echt goed maar dat was meer ‘prettig gestoord’ zoals een bevriende collega laatst zei. Door de reacties van sommige collega’s wordt duidelijk dat ze naast collega ook vriend blijken te zijn. Mooi om dat te ontdekken.
Ook met dat prettig gestoord hadden mensen wel eens moeite, maar toen had ik er geen last van. Nu ben ik degene die er vooral last van heeft dat het technisch gezien tussen de oren niet helemaal op orde is.
Om antwoord te krijgen op de vraag wat de oorzaak is van mijn klachten zal ik niet onder een afspraak met mijn neuroloog uit komen. Niet dat hij zo erg is, maar je weet nooit wat er weer achter weg komt. De kans is aanwezig dat de medicatie moet worden aangepast en daar zit ik eerlijk gezegd nog niet op te wachten. In het andere geval wordt het de psycholoog. Eigenlijk is dat het minst erg. Zij is best aardig namelijk.
Maar al met al, deze dagen vind ik minder leuk en het is alsof jullie dat door hebben.
“Er zijn al bijna veertig mensen die het ‘niet meer leuk’ vinden”, zeg ik tegen mijn vrouw. En dat binnen 48 uur. In de statistieken van Facebook is prima te vinden wie je leuk vindt, maar niet wie je leuk vond. Toch mis ik na wat zoeken een aantal namen die vast niet uit vrije wil de verhalen niet meer op prijs stellen. Een van de likers geeft uit zichzelf aan dat ze het toch echt eerst leuk vond. En nog steeds leuk vindt. Of eigenlijk niet leuk. Want er is nu eenmaal geen ‘Respect’ knop. Maar iemand heeft voor haar besloten het niet langer leuk te vinden.
Dan zie ik opeens de tekst ‘ PROMOOT JE PAGINA VOOR € 5’ en daaronder een button met “PAGINA PROMOTEN.”
Het zal toch niet waar zijn? Nee, vast niet. Ik vind ook het meeste wat ik lees op internet niet leuk, dus mag een ander dan ook mijn verhalen in tweede instantie niet leuk vinden? Natuurlijk! Ik doe dit vooral voor mijzelf en de mensen om mij heen. Daarnaast is iedereen welkom de reis mee te maken en er voor zichzelf iets uit te halen. Alleen naar de muziek luisteren is zelfs prima.
Maar de verdwenen likes … Het zal vast kloppen en toch twijfelt mijn onderbewuste. Ik had nooit wat met Facebook en gebruik het nu alleen om mijn website te promoten. Ik ben dus wat bevooroordeeld. Aan de andere kant moet een dergelijk armlastig bedrijf ook wat verdienen. Toch ga ik in elk geval geen leukjes kopen. Maar mocht je mijn blogs de afgelopen dagen het lezen en luisteren waard vinden en vandaag ook nog, check dan eens of Facebook het daar mee eens is. Het maakt mij niet uit wat je leuk vindt, maar je zult misschien wat missen als deze pagina ontleukt is zonder dat je het door hebt.
Het maakt niet echt iets uit of het de waarheid is of niet. Het is hoe jij het ziet …
Ik vind elke like leuk maar als mijn pagina je niet leuk lijkt, like je toch niet? Voor mij wordt je er niet anders van. Wat dat betreft zeg ik net zoals Marco Borsato :
Zie je wat er staat of enkel wat er stond…
Tevredenheid maakt voor een groot deel een leven gelukkig.